De Zeeuwse Zeezeilers
We hadden zeillessen nodig om te leren met een boot om te gaan. Lang hebben we gezocht naar een manier oms ons CWO 2 certificaat te kunnen halen. Aanbod genoeg te vinden. Goolgle eens wat rond. Het aanbod is legio. Er zijn zo veel zeilscholen en alle websites beloven ongeveer hetzelfde. Op de site van het CWO hebben we opgezocht wat er allemaal van je verwacht wordt om verantwoord met een boot rond te varen.
We hebben na lang wikken en wegen besloten (letterlijk) in zee te gaan met de Zeeuwse Zeezeilers. Op de site staat een acht daagse reis met als bestemming Isle of Wight / Guernsey. Dat sprak ons aan. Al lerend ook nog een leuke bestemming aandoen en onderhand proberen om CWO 2 te halen.
Cock de Schipper
Beide doelen zijn niet bereikt. De wind zat in de verkeerde hoek zodat de bestemming niet gehaald kon worden en gedurende de reis was er ook niet voldoende tijd om ons, onervaren mensen, die lessen te geven die we nodig hadden. Het was ook niet erg realistisch van ons. Je kan geen boot leren afmeren terwijl je onderweg bent een bestemming te bereiken.
Hebben we er dan niets aan gehad? Natuurlijk wel. We hebben veel geleerd van Cock de schipper. Geen prater maar, een een echte zeiler. Hij heeft ons getoond hoe je een lier onderhoud geeft. Ziet er best ingewikkeld uit met al die piefjes en palletjes maar, Cock heeft precies uitgelegd waar alles voor dient en hoe dat verantwoord uit elkaar te halen is zodat je het ook weer in elkaar krijgt. Ook het groot zeil van de mast af gehaald. Het ging niet soepel omhoog dus terwijl we een dag binnen lagen vanwege een windkracht 9 de zaak nagekeken op oneffenheden, wat opgeschuurd en schoon gemaakt. Dat hielp een stuk.
Hebben we ook genoten? Ja zeker wel. Het varen, leren van Cock en lekker buiten bezig zijn is heerlijk om te doen. Hadden we normaal tijdens vakanties een hekel aan regen en slecht weer, tijdens deze trip kon dat de pret in het geheel niet drukken.
Na terugkomst in Bruinisse kregen we de vorderingsstaten voor het CWO 2. Veel zaken waren afgetekend maar ook veel niet. Cock heeft ons toen de zeilschool Aquavitesse aangeraden in Bruinisse. Daar zouden relaxte mensen prive les geven. Op die manier zouden we in ons eigen tempo genoeg kunnen leren om het CWO 2 te behalen. Bijkomend voordeel is de afstand. Bruinisse is niet al te ver van huis.
Onder een impressie van de reis die we met Cock gemaakt hebben. Ook aan boord was Kris. Een mede cursist uit Leuven. Hij was niet voor het eerst bij Cock aan boord. Al in het bezit van CWO 2 en wilde verder voor zijn CWO 3. De weersomstandigheden varieerden enorm tijdens de reis. Bij vertrek uit Bruinisse afwisselend zon, flinke regenbuien en behoorlijk wat wind. later in de week flinke zon, windkracht 8, regenbuien en 1 dag bijna geen wind. De algemene windrichting was Zuid West. Verkeerde hoek om Isle of Wight aan te doen.
De Sipi afgemeerd in Dover. Een grand soleil 43.
De eerste dag naar Breskens gevaren. Daar in de jachthaven gelegen, heerlijk gegeten en naar een wedstrijd van het Nederlands elftal gekeken. Niet direkt Marry haar interesse maar, gezellig was het wel. Daarna naar Calais. Langs de Belgische kust. Wat een afschuwelijke steden kom je daar tegen. Het valt het best te beschrijven al een duiventil. Afzichtelijke betonblokken afgewisseld met wat duinen. Wederom lekker gegeten in de jachthaven van Calais.
Na Calais naar Dover. De drukke vaarroute haaks overgestoken zoals dat verplicht is.
Kris en Bert genietend voor de kust van Dover.
Na Dover wilden we naar Eastbourne maar er was geen wind en het beetje dat er was kwam recht uit de richting waar we naar toe wilden. Dat ging het dus niet worden. Zodoende zijn we omgekeerd en naar Ramsgate gegaan. De temperatuur was die dag hoog maar slecht weer was op komst. Achter ons kon je de buien zien groeien.
Marry aan het roer met op de achtergrond de buien in ontwikkeling
Ramsgate zijn we binnen gelopen en daar zijn we een dag blijven liggen omdat er windkracht 8 a 9 verwacht werd. Kris en Bert hebben die dag de stad verkend en Cock en Marry zijn lekker aaan boord gebleven. In de stad gaan eten en daar het Nederlands elftal uitgeschakeld zien worden. Helaas volgende keer beter mannen.
De Sipi te Ramsgate
Ondertussen de ogen uitgekeken naar een Belgische boot met een Duitse bemanning. Ze hadden geen flauw idee hoe de boot correct vast te leggen aan de steiger en ongeveer om het half uur werden trossen, landvasten verplaatst en ofwel veel te strak of zo los gezet dat ze ook geen dienst meer deden. Cock vroeg zich werkelijk af hoe deze mensen tot hier gekomen waren zonder brokken te maken. Marry en ik keken de ogen uit. Een oude spreuk zegt dat het wijs is te leren van de fouten van een ander dus we lieten het ons door Cock graag allemaal uitleggen.
Na Ramsgate weer terug naar Calais. Onderweg nog veel wind bijna recht van achteren dus als melkmeisje met gereefde zeilen op een nog flink woelige zee gevaren.
Het melkmeisje
Op een woelige zee onderweg naar Calais
Sturen was niet zo gemakkelijk met golven van ongeveer 3 meter en bijna recht van achter. Het vereiste nogal wat concentratie en je moet er ook de slag van te pakken krijgen. Als je het gevoel eenmaal hebt dan wordt het makkelijker. Je voelt aan de beweging van het schip wat er gebeurt. In ieder geval weer een ervaring rijker.
Vanuit Calais wederom naar Breskes en vandaar naar Bruinisse. Ondeweg nog wat geoefend met de radar. Is toch heel anders dan de radar van een marineschip. Veel minder precies maar alles was wel herkenbaar.
Vanuit Breskens naar Bruinisse terug. Voor de sluis werd Cock aangesproken door een dame die journaliste bleek te zijn. Zij was bezig een rapportage te maken over de watersport en of het in orde was om een intervieuw af te nemen en daarna te plaatsen in de krant. Tegen die gratis reclame had Cock geen bezwaar uiteraard. Zie onder het artikel zoals het in de telegraaf verschenen is. Er zijn ook mensen die het lezen blijkbaar want Bert is in Nederland diverse keren aangesproken door mensen die het artikel gezien hadden.